من دیگه تصمیممو گرفتم. ی زمانی دلم می خواست ی کاره ای بشم مثلا رییس جمهوری چیزی ی زمانیم به اینکه فارین مینیستر بشم فکر کردم و تازه توفکرم کلیم امریکایی هارو ضایع کردم (خخخخ) ولی خیلی یهویی به نظرم رسید خب چرا به جای اینکه این کارا رو خودم انجام بدم و و ظیفه ی اصلیمو نقض کنم داخل پرانتز( تازه کلیم دردسر داره .ی تصمیم اشتباه بگیری صد میلیون روز قیامت بریزن سرت و جوابشونو بدی.کی حال داره؟) خارج پرانتز چرا رییس جمهور و فارین مینیستر عزیز تربیت نکنم.ینی بچه هامو.البته الان که دارم اینو مینویسم که از باباشون خبری نیست ولی دیگه این شد قصد قطعیم تا الان اگه در آینده تغییر نکنه ان شاالله. حالا باید ببینم چجوری میتونم ی مامان خفن پرور بشم. البته فکر کنم اول باید ی همسر خوب برای باباشون باشم.حالا که پیداش نیس.اصن معلوم هست کجایی آقامون؟خخخ anyway . تازه نمی خوام بچهامو بفرستم این مدرسه های درب و داغون که عمرشون تلف بشه تهشم هیچی.خودم تو خونه همه چی یادشون میدم.بالاخره تابو شکنی باید از ی جا شروع شه.شایدم یکی زودتر از ما اینکارو کرد و واسه مام راحت تر شد.
عزیز:با عزت-نفوذ ناپذیر-خفن
